Laat de kerk in het midden staan.

We investeren zeer veel geld in de 17 kerkfabrieken van de stad, dit zowel in exploitatie, hoewel dit laatste door de terugloop in de praxis van het katholiek geloof, als in investeringen. 

Dit alles is zeer terecht, te meer daar de meeste van de kerkgebouwen nog in het midden staan van de lokale gemeenschap en vaak historische waarde hebben. 

Zelfs niet-praktikerende inwoners erkennen het belang van het kerkgebouw en zijn bereid om te ijveren voor het verder bestaan en onderhoud van dit waardevolle patrimonium. 

Exploitatie en investeringen van de kerkgebouwen zijn ten laste van de gehele gemeenschap, dit omdat kerkbelasting in ons land onbestaande is.

Is het dan te veel gevraagd dat deze gebouwen een open karakter hebben?

Tal van deze kerken die de stad subsidieert zijn enkel geopend voor de eredienst: weekendviering, uitvaart, huwelijk, doop. 

Concreet betekent dit dat sommige van deze kerken ternauwernood enkele uren per maand geopend zijn. Regelmatig ben ik er getuige van, hoe vreedzame toeristen (meestal wandelaars, fietsers) voor een gesloten kerkdeur staan. 

Waarom worden de respectieve kerkfabrieken er niet toe verplicht om dit schitterend patrimonium voor het publiek toegankelijk te houden?

Is het te veel gevraagd om in elke dorpskern een plaats van rust, stilte en eventueel gebed tijdens de dag open te houden? 

Ik weet wel, het zijn géén kathedralen, maar zeer waardevolle gebouwen. 

Het openstellen van deze kerken is een vorm van return en waardering ten aanzien van de subsidiërende overheid. De recente tentoonstelling van Jesse Van Gompel, kan inspirerend zijn, maar evenzeer de aanpak van sommige kerkbesturen. 

Een bezoek aan het kerkje van Steenkerke met mooie religieuze muziek en permanente tentoonstelling van Willem Vermandere kan evenzeer inspireren. 

Mijn pleidooi: laat de kerk in het midden staan, ken haar een veelzijdige waardering toe: gebedshuis, oase van stilte en bezinning, toeristische en artistieke locatie, verbindend gebouw binnen de gemeenschap.

Open de deuren!